عوامل خطرساز در خویشاوندان افراد مبتلا به هپاتیت C در شهر زاهدان

مقدمه. در سراسر دنیا حدود 170 میلیون نفر آلوده به ویروس هپاتیت C می‌باشند. بهبودی از این بیماری به‌ندرت روی می‌دهد و غالبا بیماری به سمت ازمان پیش می‌رود. این عفونت برخلاف هپاتیت‌های A و B ایمونیزاسیون اکتیو و پاسیو ندارد. لذا پیش‌گیری از آن منوط به شناسایی عوامل خطر می‌باشد . مواد و روش کار. به منظور تعیین عوامل خطرساز خویشاوندان افراد مبتلا به هپاتیت C مطالعه مورد- شاهدی جور شده در 159 نفر از افراد خانواده‌ی 41 مورد (Index Case) که به سازمان انتقال خون زاهدان مراجعه کردند انجام شد. پرسش نامه‌ای شامل کلیه مشخصات فردی و عوامل خطر مثل سوابق تزریق خون یا فرآورده‌های خونی، اعتیاد تزریقی، تماس جنسی مشکوک، عمل جراحی، خالکوبی و آندوسکوپی تکمیل گردید . نتایج. از کل افراد مورد مطالعه، 154 نفر HCVAb- و 46 نفر HCVAb+ بودند. از میان موارد سرولوژی مثبت، 41 نفر، مورد ( Index Case) و 5 نفر نسبت فامیلی با فرد شاخص داشتند. میانگین سنی 46 فرد HCVAb+ ، 4/14 ± 6/34 سال با حداقل سن 8 و حداکثر سن 72 سال بود. بیماری در مردان شایع‌تر بود. اختلاف آماری معنی‌داری بین سوابق تزریق خون یا فرآورده‌های خونی، اعتیاد تزریقی، تماس جنسی مشکوک، عمل جراحی، خالکوبی و هپاتیت C دیده شد (05/0 P < ). بین وضعیت تاهل و بیماری هپاتیت C اختلاف آماری معنی‌داری دیده نشد . بحث. از آنجایی‌که پیشگیری مهم‌تر از درمان است و با توجه به این‌که ویروس هپاتیت C واکسن و ایمونوگلوبولین ندارد و همچنین درمان‌هایی که تا به حال در دسترس است موثر و علاج‌پذیر نبوده و دارای هزینه بالا و عوارض جانبی قابل توجهی هستند، آگاهی از عوامل خطر در ارتباط با انتقال بیماری از راه آموزش همگانی توصیه می‌گردد .